We zijn enorm trots en blij dat Mariken Heitman, bij ons te gast in 2020, de Libris Literatuurprijs heeft gewonnen.
Op de Wolkerstuin schreef ze, naar eigen zeggen, de eerste paar aanzetten tot haar roman Wormmaan.
Onze vaste fotograaf Herman van Bostelen, maakte deze portretten van Mariken, in de tuin en het huisje. Eerdere gastschrijvers wonnen de Librisprijs (Rob van Essen, 2019) en Marieke Lucas Rijneveld won de International Booker Prize (2020).
Mariken Heitman in de Wolkerstuin op Amstelglorie (Foto: Herman van Bostelen)
In 2022 verwelkomen wij de volgende gastschrijvers op de Wolkerstuin:
Simone Arts en Enne Koens (kinderboekenschrijvers)
Joost Baars (dichter, essayist)
Gert Jan van den Bemd (schrijver)
Cathelijne Blok (schrijver)
Jantine Jongebloed (schrijver)
Jonas Kooyman (journalist, essayist)
Tjeerd Posthuma (toneelschrijver)
De keuze voor deze auteurs is gemaakt op basis van hun werkplannen, beschikbare periode en hun voorstel voor een activiteit op de Wolkerstuin voor Amstelglorie en de buurt.
De Wolkerstuin op Amstelglorie, aan de rand van Amsterdam, is in 2022 voor het vijfde jaar geopend als gastschrijvershuisje voor auteurs van romans, poëzie, toneelteksten, vertaalde literatuur, kinderboeken, scenario’s en non-fictie met in ieder geval één boekpublicatie (in het vooruitzicht) bij een reguliere uitgeverij.
Aanmelden kantot uiterlijk 15 februari 2022 via post@wolkerstuin.nl
Verhuurperiode Wolkerstuin: april t/m eind september 2022
Auteurs die in aanmerking willen komen voor een verblijf in het tuinhuis van Wolkers, mailen een werkplan van maximaal 400 woorden en een lijst van publicaties. Werkplannen met een voorstel tot een lezing, of workshop voor Amstelglorie tuinders/buurtbewoners, hebben een streepje voor. Wij verhuren het tuinhuis in principe per maand. Kosten voor de auteur: 300 euro, inclusief gas, water, licht, linnengoed en eindschoonmaak. Al onze gastschrijvers sturen ons na hun verblijf een literaire tekst (gedicht, dagboekaantekening of anders) gebaseerd op, of geschreven tijdens, hun verblijf op Amstelglorie.
Aanmeldingen die na de deadline van 15 februari zijn binnengekomen kunnen wij niet meer in overweging nemen.
In 2022 kunnen wij de tarieven van de huur voor onze gastschrijvers laag houden met dank aan een sponsor! In november 2021 mochten we een oproep plaatsten onder een artikel van Kester Freriks in NRC: Hoe de beroemde boom van Jan Wolkers weer thuis kwam. Pleun van Vliet reageerde. Zij sponsort ons voor het aankomend jaar en daar zijn we haar erg erkentelijk voor.
Dankzij Pleuns sponsorgift kunnen wij weer een tuinseizoen lang schrijvers voorzien van een inspirerende werkplek.
Sinds 2018 ontvangen wij van april tot oktober gastschrijvers in het voormalige tuinhuis van Jan en Karina Wolkers. Dankzij niet-structurele subsidies van het Lirafonds en het Prins Bernhard Cultuurfonds, hebben wij in de afgelopen jaren 29 auteurs uit heel Nederland een inspirerende, tijdelijke werkplek kunnen bieden.
Ons initiatief steunt bijna volledig op vrijwilligers van Amstelglorie maar we maken wel kosten voor schoonmaak, butagas, de was, onderhoud, pacht en vervanging van huisraad. Schrijvers betalen ons een bijdrage, maar we willen hen niet te zeer op kosten jagen. Om de Wolkerstuin te kunnen blijven aanbieden als schrijversresidentie zijn wij daarom op zoek naar een sponsor die ons voor minimaal 1800 euro per jaar zou willen ondersteunen.
Mogelijke sponsoren kunnen contact met ons opnemen via post@wolkerstuin.nl
Op 29 oktober was burgermeester Emile Jaensch van Oegstgeest, samen met oud-horticulana Carla Teune van de Hortus Leiden, op de Wolkerstuin om ons een ent te brengen van de tulpenboom van Herman Boerhaave. Deze ent is afkomstig van het landgoed Oud Poelgeest. Hier liet Boerhaave in ca. 1725 zaad uit Noord-Amerika zaaien en daaruit groeiden verschillende tulpenbomen, onder meer het befaamde exemplaar in de Hortus Leiden. Dankzij Oegstgeest en de Leidse hortus krijgt de Wolkerstuin na veertig jaar een nieuwe tulpenboom.
Jan Wolkers kreeg in de jaren zeventig van de directeur van de hortus in Leiden, Bavo Bruinsma (echtgenoot van Carla Teune) een ent van deze tulpenboom en zette deze in zijn volkstuin op Amstelglorie. Toen hij in 1981 naar Texel verhuisde groef hij de tulpenboom uit en plantte deze naast zijn atelier op Texel. Na zijn dood heeft Karina hier zijn as onder begraven.
“De tulpenboom op Oud-Poelgeest was een inspiratiebron voor de uit Oegstgeest afkomstige Jan Wolkers; hij was vooral geïnspireerd door de cadmiumgele herfstkleuren die hij in zijn schilderijen ook gebruikte. Hij vermeldt deze boom in ‘Terug naar Oegstgeest’ (1965), ‘De onverbiddelijke tijd’ (1984) en zijn essay ‘De bretels van Jupiter’ (oorspronkelijk 1987).” [meer informatie]
Tijdens een wandeling over Amstelglorie eerder dit jaar, sprak Emile Jaensch met onze vaste tuinman en vrijwilliger, Jaap de Jong, en bood hem aan de tulpenboom te komen brengen. Omdat oktober niet alleen de geboortemaand, maar ook de sterfmaand van Jan Wolkers is, én het de beste tijd is om bomen te planten, kwam er een gezelschap uit Oegstgeest en Leiden om de tulpenboom naar Amstelglorie te brengen. De boom werd in ontvangst genomen door stadsdeelbestuurder van Amsterdam-Oost, Rick Vermin. Ook de Amsterdamse bomendeskundige Hans Kaljee was van de partij.
Een heel gezelschap op 27-10-21 rond ‘de spriet’, zoals we de ent hebben gedoopt. De boom is rechts van het huisje geplant door onze vaste tuinman Jaap de Jong.
Mari Maris was de maand juni te gast om bij ons aan een fictieproject te werken. Tussendoor wandelde zij dagelijks over het park en wisselde kennis over planten en groenten uit met onder meer de vrijwilligers van de kweektuin bij de ingang van Amstelglorie. Maar ook met onze imkers, wilde bijenman John en de mensen van het Hemkerhof. Toen we het clubhuis weer mochten gebruiken na de versoepelingen van de coronamaatregelen kwam Mari daar de EK voetbalwedstrijden kijken.
Mari is kok, kookboekenauteur (van onder meer het standaardwerk: De Groentebijbel) en heeft een eigen groentenboerderij in Frankrijk. In samenwerking met Olga van de Hemkerhof op Amstelglorie organiseerde zij een middag fourageren op het tuinpark. Na het knippen en plukken maakten de deelnemers onder leiding van Mari onder meer een salade, tempura van moerasspirea en ingelegde daslookkappertjes (de bloemen net na de bloei).
Schrijver en Parooljournalist Maarten Moll verbleef de laatste twee weken van april op de Wolkerstuin en schreef daar iedere ochtend fraaie, contemplatieve columns over zijn verblijf op Amstelglorie. En over Jan Wolkers, uiteraard. Op Amstelglorie werd genoten van zijn columns, al ontstond er ook even lichte paniek toen men een van de titels las: Het tuinhuisje van Jan Wolkers staat er nog.
Gelukkig viel het mee, er was een fluitketel drooggekookt. Naast zijn columns schonk Maarten de Wolkerstuin nog wat dahlia’s en een stokroos. En hoewel je dahliaknollen pas na de ijsheiligen de grond in mag stoppen, deed Maarten Moll het gewoon eind april al, even eigengereid als Wolkers zelf: Maandag citeerde ik uit zijn dagboek, 20 april 1973: ‘In het tuintje zet ik de dahliabollen in de grond.’
De Wolkerstuin is geen vakantiewoning maar een eenvoudig tuinhuis van 28 vierkante meter met een fornuis, geiser en kacheltje op butagas. Achter het huisje loopt een brede sloot, gevaarlijk voor kleine kinderen. De Wolkerstuin is opgezet voor schrijvers om los van hun dagelijks leven te kunnen schrijven op een bijzondere literatuur-historische plek. Het huisje is niet geschikt voor een (gezins)vakantie. Van onze gasten vragen wij veel zelfredzaamheid. Voor aanmelding is het goed om je dit af te vragen: Kan je een butagasfles verwisselen? Een parafinekachel aansteken, een vuilniszak meenemen op de fiets naar een vuilcontainer naar de stad? Het huisje wordt volledig gerund door vrijwilligers die niet altijd op het park aanwezig zijn. Daarom vragen wij onze gasten om zo zelfstandig mogelijk te zijn.
Geen huisdieren of kleine kinderen
In de Wolkerstuin en het tuinhuis kunnen wij geen huisdieren toestaan. Er logeren met kleine kinderen is eveneens niet toegestaan vanwege de sloot direct achter het huisje. Hier kunnen wij geen uitzonderingen op maken.
Gemeenschap
Gastschrijvers op de Wolkerstuin worden voor een bepaalde periode lid van de Amstelglorie-gemeenschap. Dankzij onze gemeenschapszin hebben wij weten te overleven als groene oase in de groeiende stad. (We werden in 2016 bijna opgeheven omdat de gemeente de grond wilde verkopen aan projectontwikkelaars. Zie ook hier.) Amstelglorianen dragen bij aan extra faciliteiten op het park, zoals de Wolkerstuin maar ook het logeerhuisje voor mensen met een beperking. De tuinders steken ook vrijwilligersuren in het onderhoud.
Werkplan, tip
We waarderen het zeer als je de buren groet op de paden. In het weekend ben je welkom in het clubhuis, maar dat is zeker niet verplicht. Auteurs die in hun werkplan een voorstel opnemen om een lezing te geven of een workshop voor tuinders en andere belangstellenden van buiten het park, hebben wat ons betreft een streepje voor.
Wim Hemker (midden met blauwe trui), hovenier en ontwerper van de Wolkerstuin, legt de huidige tuin aan met hulp van vrijwilligers. Jeffrey Levendig plaatst de nieuwe dakbedekking.
De werkgroep had dit jaar een flinke klus om uit de grote stapel sterke aanmeldingen een selectie te maken. Om meer schrijvers een plek te bieden hebben we dit jaar voor veel van hen een periode van twee weken gekozen.
